سراغت از چمن کبریا که می پرسد

به وهم گرد کن آنجا ترا که می پرسد

معاملات نفس هر نفس زدن پاکست

حساب مدت چون و چرا که می پرسد

جهان محاسب خویش است زاهدان معذور

خطای ما ز صواب شما که می پرسد

کرم قلمرو عفو است رنج یأس مکش

به کارخانهٔ شرم از خطا که می پرسد

گرفته ایم همه دامن زمینگیری

ره تلاش به این دست وپاکه می پرسد

دلیل مقصد اشک چکیده مژگان نیست

فتادگی بلدیم از عصا که می پرسد

درین حدیقه چو شبم نشسته ایم همه

سراغ خانهٔ خورشید تا که می پرسد

به حال پیکر بیجان گربستن دارد

مرا دمی ه توگشتی جداکه می پرسد

غبار دشت عدم سخت بی پر و بال است

اگر تو پا نزنی حال ما که می پرسد

جواب خون شهیدان تغافلت کافی ست

جبین مده به عرق از حیا که می پرسد

دمیده ششجهت اقبال آفتاب ازل

ز تیره روزی بال هما که می پرسد

چه عالی و چه دنی از خیال غیر بریست

غم معاملهٔ سر ز پا که می پرسد

ز دل حقیقت رد و قبول پرسیدم

به خنده گفت : برو یا بیا که می پرسد

چه نسبت است به خورشید ذره را بیدل

به عالمی که تو باشی مراکه می پرسد